Hvað er kirkjuöld?

Hvað er kirkjuöld? Hvar passar kirkjuöld í biblíusögunni? Svaraðu



Aldur er sögulegt tímabil eða tímabil. Sumir sagnfræðingar skipta mannkynssögunni í mörg tímabil og nefna þau eftir einkennandi einkennum: miðöldum, nútíma, póstmóderntíma o.s.frv. Biblíusögunni má líka skipta í mismunandi tímabil. Þegar þessi skipting leggur áherslu á samskipti Guðs við sköpun hans, köllum við þær ráðstafanir. Í stórum dráttum má skipta biblíusögu í tvö tímabil, í grófum dráttum eftir skiptingu Gamla og Nýja testamentisins: öld lögmálsins og kirkjuöld.



Kirkjuöldin er tímabilið frá hvítasunnu (Postulasagan 2) til upprifjunarinnar (sem sagt er fyrir um í 1. Þessaloníkubréfi 4:13-18). Hún er kölluð kirkjuöld vegna þess að hún nær yfir það tímabil sem kirkjan er á jörðinni. Það samsvarar ráðstöfun náðarinnar. Í spámannlegri sögu fellur það á milli 69. og 70. viku Daníels (Daníel 9:24-27; Rómverjabréfið 11). Jesús spáði kirkjuöldinni í Matteusi 16:18 þegar hann sagði: Ég mun byggja kirkjuna mína. Jesús hefur staðið við loforð sitt og kirkja hans hefur nú verið að vaxa í næstum 2.000 ár.





Kirkjan er samsett af þeim einstaklingum sem hafa í trú meðtekið Krist Jesú sem frelsara sinn og Drottin (Jóh 1:12; Postulasagan 9:31). Þess vegna er kirkjan fólk frekar en trúfélög eða byggingar. Það er líkami Krists sem hann er höfuðið á (Efesusbréfið 1:22-23). Gríska orðið kirkju , þýtt kirkja, þýðir útkallað þing. Kirkjan er alhliða að umfangi en hittist á staðnum í smærri stofnunum.



Kirkjuöldin nær yfir alla ráðstöfun náðarinnar. Lögmálið var gefið fyrir Móse; náð og sannleikur kom fyrir Jesú Krist (Jóh 1:17). Í fyrsta skipti í sögunni býr Guð í raun og veru í sköpunarverkum sínum, varanlega og að eilífu. Í öðrum ráðstöfunum var heilagur andi alltaf til staðar og alltaf að verki, en hann kom tímabundið yfir fólk (t.d. 1. Samúelsbók 16:14). Kirkjuöldin einkennist af varanlegri búsetu heilags anda hjá fólki sínu (Jóhannes 14:16).



Ritningin gerir greinarmun á Ísraelsþjóðinni og kirkjunni (1. Korintubréf 10:32). Það er einhver skörun vegna þess að, hver fyrir sig, trúa margir gyðingar á Jesú sem Messías sinn og eru því hluti af kirkjunni. En sáttmálar Guðs við Ísraelsþjóðina hafa ekki enn verið uppfylltir. Þessi loforð bíða uppfyllingar á þúsund ára ríkinu, eftir að kirkjuöldinni lýkur (Esekíel 34; 37; 45; Jeremía 30; 33; Matteus 19:28; Opinberunarbókin 19).



Kirkjuöldin mun enda þegar fólk Guðs er hrakið út úr heiminum og tekið til að vera með Drottni (1. Korintubréf 15:51-57). Brottförinni verður fylgt eftir á himnum með brúðkaupsmáltíð lambsins (Opinberunarbókin 19:6-9) þegar kirkjan, brúður Krists, tekur á móti himneskum launum sínum. Þangað til heldur kirkjan áfram í von, hvött til að standa fast. Láttu ekkert hreyfa þig. Gefið yður ætíð fullkomlega í verk Drottins, því að þér vitið að erfiði yðar í Drottni er ekki til einskis (1Kor 15:58).



Top